New Order

03/06/2006
Μιλάμε για λάιβ των 60 ευρώ, ποσό το οποίο εκείνο το καλοκαίρι θα πλήρωνα μόνο για να δω λάιβ τους Beatles. Στο μακρυύ δρόμο προς το Ελληνικό, ήταν από τις πρώτες φορές στη ζωή μου άλλωστε που έπαιρνα το τραμ από το Σύνταγμα, αφηγούμαι στον Οδυσσέα την ιστορία με τον πρώην σταρ των βιντεοταινιών των ‘80ς ο οποίος πλέον εργάζεται για το μεροκάματο στο ίδιο μαγαζί με εμένα – «800 και πλέον γυναίκες ήταν αυτές...» συμπλήρωσα αναφερόμενος στον αριθμό των γυναικών με τις οποίες ισχυριζόταν ότι είχε κάνει έρωτα. Κάποιες ώρες μετά, ένα καλό φιλαράκι του Οδυσσέα θα με συναντήσει έξω από το χώρο ώστε να με προμηθεύσει με το απαραίτητο «βραχιολάκι-μέσα ήμουν». Το λάιβ των New Order ήταν αρκετά καλό, ιδιαίτερο γκρουπ για εμένα διότι πάντοτε με γοήτευε το γεγονός πως τα μέλη του δεν λύγισαν υπό το βάρος των Joy Division, χώρια που τα 60 ευρώ παρέμειναν στην τσέπη μου.

Ωστόσο, ήταν βαρύς ο φόρος της έκστασης που επέβαλλε στο σώμα μου ο συνδυασμός λάιβ-πρωτοκλασάτη ποπ-Ελληνικό καλοκαίρι. Αφού έκανα τράκα καμιά δεκαριά τσιγάρα εκείνη τη νύχτα, το επόμενο πρωί αγόρασα το πρώτο μου πακέτο τσιγάρα έπειτα από εννέα μήνες άκαπνος.