Κάπως παραδόξως, οι ευαισθησίες (ποτέ από μόνες τους δεν λένε τίποτα, όταν
όμως συνδυάζονται με μια κάποια ευφυΐα αποκτούν υλική υπόσταση, ίσως και να σε
ελκύουν με έναν άμεσο τρόπο), ερωτοτροπούν τόσο συχνά πια με την αμετροέπεια.
Το
ίδιο συμβαίνει και με την ευφυΐα.
Αυτά στο ίντερνετ καθότι στον έξω κόσμο που το ανθρώπινο σώμα έχει κι αυτό
φωνή, αν όχι και Λόγο, μια συστολή δείχνει να διαπερνά την ύπαρξη του
μεσοαστού. Η αίσθηση της απώλειας που τον διακατέχει εσχάτως ξεβρακώνει την
αμετροέπεια δίνοντας σου την ευκαιρία να δεις το υλικό που την σχημάτισε εξαρχής
πριν αυτή φανερωθεί με αυθάδεια στα πολύβουα ορθογώνια κουτάκια του φέισμπουκ:
ήταν η ανασφάλεια, ο φόβος.
No comments:
Post a Comment