ΚεΦταίς

Η καύλα γεννά το λυρισμό / και η σκέψη τον σκοτώνει / η πίστη τον αναζωογονεί / και η τρέλα τον γλυκαίνει / να μη ξεχάσω την ηρωίνη / ετούτη τον ναρκώνει

και τούτο είναι άλλωστε το παιχνίδι του ποιητή

Ο λυρισμός του μέλλοντος / θα είναι / είναι ήδη / θα είναι μια κλανιά / εγκλωβισμένη σε βρακί / ραμμένο μέσα από τη φούστα της Ελληνίδας μάνας / θα είναι κόκκινο βρακί / θα ακτινοβολεί / σαν neon πινακίδα / θα έχει γεύση αλμυρή, μυρωδιά περιόδου / θα τρέχουνε ξοπίσω της / κρατώντας μια απόχη / οι ‘Τρομοκράτες της Καρδιάς’ / κρατώντας μια απόχη / κι όχι τη μύτη τους / οι ‘Τρομοκράτες της Καρδιάς’ / θα εκδράμουν / για άλλη μια φορά / στο γκροτέσκο.

Ο λυρισμός του μέλλοντος / ανήκει στον λυράρη / όπως και το ψωμί / στο λαό ανήκει 

μα της κοντής της πούτσας / ξέρετε τι τις πταίει / η Εξουσία καλά μου παιδιά / η άτιμη αυτή Κυρία / αυτή της φταίει / κι αν το μισό ψωμί το πέταγε στο χώμα / που δήθεν φιλούσε όταν επέστρεφε στην πατρογονική γη / η άπιστη αυτή Κυρία / της φταίει / κι αν η μουσική έγινε κολάζ / η εξουσία της φταίει / κι αν το γαμήσι δεν είναι πια η ποίηση του φτωχού / ξέρετε τι της φταίει / η εξουσία της φταίει / κι αν η ουτοπία είναι δώρο των Θεών / που δε ξέρεις τι να το κάνεις / σαν το Κουτί της Πανδώρας / δε ξέρεις τι πρέπει να κάνεις / έλα που δε ξέρετε τι φταίει / η πουτάνα φταίει / πάντα μια πουτάνα τα φταίει / κι αν την είπαν εξουσία / ήταν που δε θέλησαν να την πουν Μαρία / που, δεν μπορεί, όλο και κάποιου Γιάννη θα ‘ταν η μάνα / την είπαν εξουσία / και της είπαν

Εσύ, μόνο εσύ!

Φταις για όλα

Φταις για όλα!

ΕΣΥ ΦΤΑΙΣ ΓΙΑ ΟΛΑ!