METAMORPHOSIS
«Laughs, Lust & Sweat· πότε πότε κρύος» ανακεφαλαιώνω μια σεζόν στην Ακρόπολη, έχει μόλις λήξει.
Κάθομαι στο παγκάκι, στην οδό Θεωρίας,
δίπλα από το ναό Μεταμορφώσεως του
Σωτήρος στην Πλάκα,
Church of the Metamorphosis, γράφει η πινακίδα, as it happened,
στους ανακουφισμένους –έπειτα από την άρση των ταξιδιωτικών περιορισμών λόγω πανδημίας- Δυτικούς, τέλη της άνοιξης-αρχές καλοκαιριού,
προστέθηκαν, φθινόπωρο-αρχές χειμώνα, επισκέπτες προβληματισμένοι από τον πόλεμο στην Ουκρανία, ανήσυχοι για τον επερχόμενο «Ρώσικο χειμώνα»:
- «δεν πιστεύω σε μια «καθαρή οικονομική discipline» από τους πολιτικούς παράγοντες, παράγοντες ισχύος, οι τελευταίοι εκλείπουν παντελώς από τις προκείμενες συγκρότησης της οικονομίας ως συστηματικής discipline, στην παρούσα συγκυρία, των μεγάλων πολιτικών αλλαγών στην κατανομή της ισχύος και στην διαπάλη των ανταγωνισμών που συμβαίνουν στον πλανήτη, δεν μπορούμε ποτέ να δείξουμε με συστηματικό τρόπο πως επηρεάζεται η οικονομία, τούτων λεχθέντων, μπορώ να πω ότι η παγκόσμια οικονομία μπαίνει σε μια ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο: υψηλός πληθωρισμός, υψηλά επιτόκια υψηλό χρέος, ενεργειακή κρίση και κρίση στην προσφορά (εφοδιαστική αλυσίδα)»[1].
*
Άβολο, μεταλλικό, αλλά τουλάχιστον με πλάτη, απ’ το παγκάκι εκείνο, έβλεπα την ίδια ταινία, καθημερινά, ξένους τουρίστες, σε ευφορία – είναι μεταδοτική,
η Αθήνα μεταμορφώνεται, it’s that time again! η πόλη είναι πλέον ταξιδιωτικός προορισμός·
θεωρητικά μιλώντας, επί της οδού Θεωρίας, αναμφισβήτητη η χαρά, για όσους τουλάχιστον έπαιρναν κατάκαρδα προ 20ετίας το γεγονός πως η πόλη ήταν απλά ένας σταθμός πριν τις διακοπές στο Αιγαίο, ο νους μας βέβαια, αρχές προς μέσα των 00’s, δεν πήγαινε στην φτωχοποίηση,
στο παρμπρίζ ενός αυτοκινήτου (ford fiesta του 1997) διακρίνω το ‘Overdub’, indie rock fanzine που πρωτοκυκλοφόρησε στα ‘90s, ανήκει σε μόνιμο κάτοικο της γειτονιάς, ατομική σημαδούρα μέσα στην θάλασσα του τουρισμού που αναδιατάσσει, συχνά διαταράσσει, την καθημερινότητα των ντόπιων,
τα ντεσιμπέλ ανέβηκαν, απ’ τις ταράτσες πληθαίνουν οι φωνές, αυξήθηκαν τα μαύρα mini van που μετά βίας πλοηγούνται στα στενά, όσο για τις τιμές, εκστασιάστηκαν.
***
- "Top 100 cities that are recipients of corporate investment that is basically buying up pieces of those cities. A lot of this investment is simply storing capital that doesn’t have a better place to go, knowing that at one point or another these cities become very useful platforms for corporate actors and hence you can’t go wrong. On the other hand, it is literally the buying of urban land.
Athens s in the top 100 cities. It’s not at the top. Can this global corporate system afford to lose Athens? It can’t. Athens is coming back. How does it come back? And for whom?
Think of this whole region.
North Africa, all those cities out. Total crisis.
Cairo out.
Beirut in trouble.
Amman…mmm…
Damascus out.
Tel Aviv, with all the boycotts, a bit, mmm…
You have Istanbul.
And you have Athens.
Athens is very critical one, given the large geopolitics of the region.
When I look at Greece, I see a kind of a vanguard, partly because of the geopolitics."[2]
THE END
