Είχε κάτι ελαφρώς συγκινητικό η επετειακή συναυλία των Deus για τα 20χρονα του The Ideal Crash, ετούτος ήταν βέβαια ο σκοπός της βραδιάς, μια
νοσταλγική βουτιά στην εποχή της indie αθωότητας, ταρακουνήθηκαν μαζί μας και οι Βέλγοι, οριακά παλαίμαχοι για τα
δεδομένα της pop-rock, τα
late 40’s βαραίνουν επικίνδυνα άλλωστε αν έχει προηγηθεί μια
25ετία ξενυχτιών και περιοδειών,
μπάντα που βρίσκεται στην επικράτεια της συνταξιοδότησης καθώς στοχεύει
περισσότερο στην αναβίωση της αίσθησης μιας εποχής, το indie άλλωστε δεν είναι μουσικό είδος αλλά συνθηματικό για τους μυημένους, ένας
κώδικας που αποδίδει γενικά και αόριστα ένα στυλ/ύφος το οποίο έχει φυσικά παρέλθει,
εξού και η 26χρονη μουσικογραφιάς του Avopolis αδυνατούσε να εισέλθει ψυχικά στην «φάση», το
κοινό που βρέθηκε στο Fuzz είχε
περάσει τα 35 ως επί το πλείστον, οριακά βετεράνοι δηλαδή, αν συνυπολογίσουμε μάλιστα
την απροθυμία –αδυναμία πολλών απ’ εμάς να συναισθανθούμε τις νέες τάσεις στην popular μουσική·
κάπως αναμενόμενα, το live έκλεισε
με το γκρουπ και το κοινό να θυμούνται από κοινού the days of (wine and) roses.
No comments:
Post a Comment