ΙV
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης κατά τη διάρκεια της καραντίνας παρακολούθησε το ‘Homeland,’ τη δημοφιλή Αμερικάνικη τηλεοπτική σειρά στην οποία μια πράκτορας της CIA εργάζεται να αποτρέψει μια τρομοκρατική επίθεση της al-Qaeda σε Αμερικάνικο έδαφος, σύμφωνα με την σύντομη περίληψη της σειράς από το IMDB.
Ευχόμαστε μονάχα ο πρωθυπουργός να μην ταυτίστηκε υπερβολικά με την γοητευτική Αμερικανίδα (και χριστιανή ορθόδοξη!) πρωταγωνίστρια της σειράς, τόσο τουλάχιστον ώστε να παραβλέψει την διπολική της ψυχοσύνθεση η οποία άλλωστε υποδηλώνει την ανικανότητα πρόβλεψης της απότομης εναλλαγής των συναισθημάτων της.
Όπως και να ‘χει, έχοντας εισέλθει πρόσφατα στο μακρύ δρόμο του πολέμου (κατά του κορωνοϊού) η Ελλάδα θα έχει να αντιμετωπίσει, ξέχωρα από την καθόλα νόμιμη, σύμφωνα με τους άγραφους νόμους της εξωτερικής πολιτικής, διπολική συμπεριφορά συμμάχων και πρωστάτιδων δυνάμεων, πρωτίστως τις δικές της αδυναμίες – αναφερόμαστε στην έλλειψη διάθεσης συνεργασίας και την ανικανότητα επίτευξης συμβιβασμών ιστορικής αναγκαιότητας.
Η πνευματική ελίτ της χώρας, σε μεγάλο βαθμό left-liberal, δυσκολεύεται να μεταβάλλει τις προτεραιότητες και τις στοχεύσεις της· παραμένει αναχρονιστικά Ευρωκεντρική και αντι-ιμπεριαλιστική (Ουάσινγκτον)/αντι-αποικιακή (Βρυξέλλες) σε βαθμό ικανό να την εμποδίζει να προσλαμβάνει την εξωτερική πολιτική της Τουρκίας και τον militant Ισλαμισμό ως υπαρξιακές απειλές.
Ο υπέρμετρος και υπερβάλλων διεθνιστικός ζήλος της εγχώριας αριστεράς, εν μέρει σύμπτωμα του επαρχιωτισμού της αλλά και παράγωγο μιας υπολανθάνουσας επιθυμίας να βρίσκεται στην εμπροσθοφυλακή της μάχης των ιδεών και η οποία εγγράφεται στο φορτίο ενός πολιτισμού μακράς πνοής,
σε συνδυασμό με την αναχρονιστική και δραματικά φοβική ως προς τα εθνικά σημαινόμενα συντηρητική παράταξη της χώρας η οποία άλλωστε έχει πάψει από καιρό - με λιγοστές εξαιρέσεις - να παράγει ιδέες και διανοούμενους, η δήλωση του πλέον λαοπρόβλητου εκπροσώπου της λαϊκής δεξιάς, και αντιπρόεδρου της Νέας Δημοκρατίας, Άδωνη Γεωργιάδη, πως με την κοινωνιολογία «κάνουν τα παιδιά αριστερά» αποτελεί τον ολόσωμο καθρέπτη του συγκεκριμένου ιδεολογικού χώρου και συστήματος εξουσίας, ενός σκοταδιστικού τρόπου αντίληψης των πραγμάτων ο οποίος αδυνατεί να συλλάβει την εξής απλή σκέψη: replace Marx with Weber,
αποτελούν τις βάσεις μιας μελλοντικής συλλογικής ιστορικής αποτυχίας. Όπως έγραφε κάποτε ο Βρετανός αντιστράτηγος Ουίλιαμ Μπάτλερ,
«το έθνος που διαχωρίζει τους διανοητές από τους πολεμιστές του θα καταντήσει να νομοθετείται από δειλούς και να φρουρείται από ανόητους».
