2.9.14

Not a shipwreck; a tormented sea


Για τον Γερανό




Άγνωσται αι βουλαί του Θηρίου, του θηρίου που κρύβουμε μέσα μας φυσικά, όχι του αντίπαλου δέους του Θεού των Εβραίων. Όταν βρυχάται το θηρίο, μέσα από τα βάθη της πιο ταραγμένης θάλασσας, θηρίο που δε ξεδιψά ποτέ, ζητά νερό της φωτιάς, ζητά φωτιά δηλαδή, πυρ, να καεί στο πυρ το εξώτερον ποθεί το θηρίο και μαζί να εξολοθρεύσει ότι ίχνη από αξιοπρέπεια απέμειναν πάνω στο κορμί που το φιλοξενεί, κορμί παραδόμενο σε επιθετικά ένστικτα, ταμένο στη βαναυσότητα ενός περασμένου καιρού όταν οι γάτες ήταν γνωστές ακόμα ως επικίνδυνα αιλουροειδή, όταν κραυγάζει το θηρίο λοιπόν, καλύτερα είναι να χώνει κανείς το κεφάλι του μέσα στην άμμο, σαν τις καμήλες, έτσι ώστε ο βρυχηθμός του θηρίου να κυκλοφορήσει στα υπόγεια του πλανήτη, να ταξιδέψει η ηχώ (άλλοτε λυπημένη Νύμφη) στους σκοτεινούς διαδρόμους του Άδη αφήνοντας τα ξεχαρβαλωμένα μεγάφωνα των τζιτζικιών να μονοπωλούν τα επίγεια.

Το θηρίο μέσα μας, όλους μας βασανίζει, άλλους περισσότερο, κι άλλους τις Κυριακές τα βράδια. Κάθε θηρίο προτιμά σαφώς το δικό του κρασί, ακόμα κι αν δεν είναι γλυκόπιοτο, ή, για να ακριβολογούμε, ακριβώς όταν δεν είναι γλυκόπιοτο, το θηρίο άλλωστε το διαμορφώνουν οι πικρές, οι αχώνευτες, οι δύσκολες στιγμές, οι στιγμές της απόλυτης απογοήτευσης. Η αντίθεση είναι προφανής· όταν συνεννοούμαστε μεταξύ μας αφήνοντας λογή λογής θηρία να γυροφέρνουν άπραγα στην έρημο, στην ζούγκλα, στα mall, θωρακίζουμε τους εαυτούς μας κρατώντας για τον εαυτό μας τις καλές στιγμές που μοιράζεσαι με την παρέα· η ομορφιά αυτών των στιγμών συντροφεύει τις νύχτες μας σαν άλλο γλυκό μητρικό νανούρισμα. Το θηρίο δεν πεθαίνει ποτέ, τούτο το γνώριζαν καλά οι θεμελιωτές των δογμάτων της ιστορίας· κατά συνέπεια, προσάρμοσαν τα προγράμματα τους κατ’ αναλογία με το (προ)αιώνιο, ανίκητο, ασυγκράτητο κακό. Κάποιοι βέβαια φαντασιώνονται πως το κακό κολυμπά στον πάτο του ποτηριού, εξού και η (αυτο)καταστροφική συνήθεια του να κατεβάζει κανείς μπουκάλια. 

Όπως και να ‘χει, αξίζει να θυμόμαστε πως δεν ναυάγησε ποτέ κανένας, ταραγμένη θάλασσα είναι ο άνθρωπος.







No comments:

Post a Comment