30.6.15

φ. βασανίζομαι


ΤΟ ΠΟΥΛΙ ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ ΤΟ ΖΩΓΡΑΦΙΣΕ Ο ANDY WARHOL

IV
 

-          Το pop είναι ο παράδεισος επί Γης

Η γενιά της ανυπομονησίας τόλμησε (έστω και για μια φορά): κουβάλησε τον Παράδεισο από το υπερπέραν στα επίγεια, και από το μέλλον στο παρόν. Η ίδια γενιά ήταν που συνέλαβε την Ουτοπία ως κάτι δεδομένο σ’ αυτόν τον κόσμο καθώς την κατέγραψε στη μακρά λίστα των ανθρώπινων δικαιωμάτων (human rights). Δεν γνώριζε, η άμυαλη, ότι η ουτοπία είναι δώρο των Θεών· δεν θα μπορούσε ποτέ να προσφερθεί σαν κοινωνική παροχή από καμία κυβέρνηση, οσοδήποτε γενναιόδωρη κι αν ήταν αυτή, ούτε θα ήταν δυνατόν να διαχειριστούν τις τύχες της μη κυβερνητικές, χρηματοδοτούμενες από την κυβέρνηση, οργανώσεις. 

Η Ουτοπία έχει μήτρα το Θείο και ριζώνει στο οικουμενικό της ανθρώπινης συνείδησης.


*

Το pop ως άλλοθι μιας γενικής ένδειας λοιπόν· το pop ως εργαλείο μετάφρασης ιδεών, λέξεων, εννοιών, κατηγοριών που όλο και κάτι μας θυμίζουν. Pop φασισμός, pop φυλακές, pop βιασμός, pop πόλεμος, pop τραγούδι, pop death, pop jihad· το pop είναι ο ορισμός και το περιεχόμενο όλων εκείνων των εκφάνσεων της ζωής με τις οποίες έχουμε αποφασίσει να μην αναμετρηθούμε. 

Το pop είναι το τρίγωνο του οποίου οι νόμοι αποκαλύπτονται μέσω του Θεάματος, μια ανθρώπινη επινόηση που όσο και να έχει γιγαντωθεί, δύναται μια μέρα να καταρρεύσει σαν τραπουλόχαρτο. 

Όλα υπό αίρεση λοιπόν.

Με πρώτες τις ζωές μας.



No comments:

Post a Comment