31.12.17

Just Dance Festival 2002




06/07/2002
Πώς διάολο βρεθήκαμε στην Ανάβυσσο στο φεστιβάλ φυσικά και θυμάμαι – μας έτρωγε ο κώλος μας. Δεν υπήρχε περίπτωση να μαζεύονταν χιλιάδες κόσμου σε έναν χώρο όπου δεν θα έπαιζε ελληνική μουσική και εμείς να μην είμασταν εκεί, θα ήταν εντελώς απαράδεκτο, εκτός πια κι αν η μάζωξη αφορούσε την μέταλ σκηνή. («Τρία πράγματα δεν έκανα ποτέ στη ζωή μου», έλεγα σε φίλους βράδια ουζοκατάνυξης με τη σιγουριά βετεράνου και έμπειρου στη ζωή – «να ακούσω μέταλ, να γραφτώ στην ΚΝΕ και... » το τρίτο το ξέχασα με τα χρόνια που πέρασαν).

Τέσσερις σκηνές με τέσσερα διαφορετικά είδη ηλεκτρονικής μουσικής – εστίασα στην drum ‘n’ bass σκηνή, με τις λίγες εκατοντάδες άτομα, αφότου είχαμε προσπεράσει την techno σκηνή όπου χιλιάδες κορμιά το ένα δίπλα στο άλλο παρέδιδαν το είναι τους στα μαγικά χέρια του dj. Είχα πειστεί βέβαια πως η drum ‘n’ bass αντιπροσώπευε τον πιο εντάξει, τον πιο cool ήχο για εκείνο το βράδυ, για την trance σκηνή ούτε κουβέντα, όσο για τη house ήταν αχορτογράφητα νερά. Κάποια στιγμή, ένας φίλος εξαφανίστηκε στις τουαλέτες για κανά εικοσάλεπτο. Όταν επέστρεψε, μας ανακοίνωσε πως φασώθηκε με μια κοπέλα έξω από τις τουαλέτες. «Παιδιά, είναι πανεύκολο να φασωθείς τις τουαλέτες» συμπλήρωσε. Πήγα και εγώ λίγο αργότερα αλλά δεν έγινε τίποτα.

Στις 04:00 τα ξημερώματα πλέον βρισκόμουν ξανά, έπειτα από το απογευματινό μπάνιο, μέσα στη θάλασσα. Μπήκα με το walkman (SONY) στα χέρια και τα ακουστικά με Stone Roses στα αυτιά γιατί καλή και η electronica, όπως το λέγαμε τότε, αλλά εγώ ακόμη την έβρισκα με κιθάρες. Ευτυχώς είχα την απαραίτητη πνευματική διαύγεια να μην κάνω βουτιά, το walkman άλλωστε επιβιώνει ως τις μέρες μας -ως διακοσμητικό αντικείμενο φυσικά.
 
 
 

No comments:

Post a Comment