Προχωρώ, όλο προχωρώ, καταλήγω Κάιρο, επί της Αχαρνών· λιγουρεύομαι Ανατολίτικο ταχίνι και καφέ με κάρδαμο (εισαγωγή από Λίβανο, Τουρκία, Ιράκ, Η.Α.Ε., Συρία και Ιορδανία), φορτώνομαι προϊόντα από τις ζώνες του πολέμου του Ιράκ και της Συρίας.
Βαδίζω στα απολαυστικά, πλατιά και ευρύχωρα σε αυτό το ύψος, πεζοδρόμια της Αχαρνών.
«Ο δημόσιος χώρος ξεκινά από τα πεζοδρόμια» πιθανόν να στένεψε, λιγοστοί ιδιοκτήτες καταστημάτων εστίασης υποθέτουμε υπαναχώρησαν των θέσεων που κατέλαβαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας (ο νόμος όριζε απόσταση τουλάχιστον ενός μέτρου από καρέκλα σε καρέκλα), εδάφη που κατακτώνται δεν επιστρέφονται,
εν τω μεταξύ, καθόλου εύκολο να ξεχωρίσεις Έλληνες από Βούλγαρους, Πολωνούς από Αλβανούς, Ρουμάνους και Ουκρανούς - το κεφάλαιο δεν έχει πάντοτε πατρίδα, η φτώχεια και η κούραση επίσης,
Ασιάτες βολτάρουν με παραδοσιακές φορεσιές, μεταξύ Βικτώριας και ΗΣΑΠ Κάτω Πατήσια περισσότερο από οπουδήποτε αλλού, Πακιστανοί με Punjabi suits, Μπαγκλαντεσιανοί με Shalwar kameez, phiran για μουσουλμάνους της κοιλάδας του Κασμίρ, Perahan tunban για Αφγανούς,
Σουδανοί, νέοι Άραβες, Μάλι, Σομαλοί που δεν πολυμιλούν τα ελληνικά «πάνε δυο δυο, ότι δεν κόψει του ενός ο νους να το κόψη του άλλου»,
δεξιά και αριστερά πινακίδες μαγαζιών, καταστημάτων, μικρομάγαζων σε χρώματα και γραμματοσειρές για όλα τα γούστα:
- Small World Mobile, Women’s Fashion, Money Gram, Café & Snacks London Coffee, Shop Fatima Accessories, Play ΟΠΑΠ, Κομμωτήριο Rehan, Coffee Island, Elite Hair Design, Vodafone, Moda Italy 3,99€, Halal Big Brother Piatsa, Σπυράτος Πόρτες Ασφαλείας, Abdul Al Uman Arabia, Napoli Moda Outlet, ΑΓΟΡΑΖΩ ΧΡΥΣΟ, 5Star Dry Clean, Nanou Donuts House, Sklavenitis, Radhouni, iXchange, Wind.
*
Παρεκκλίνω σ’ έναν στενό πεζόδρομο, διατηρητέα κτίρια αντικρύζουν τριώροφες κατοικίες εποχής χούντας - απλωμένα ρούχα, σεντόνια και μια Ελληνική σημαία (διόλου σπάνια στα πέριξ του 6ου διαμερίσματος) κρέμονται πάνω από τα κεφάλια των διερχόμενων,
ενώνει Αχαρνών Φυλής, οδός διάσημη για την παραγωγή στιγμιαίας ευτυχίας οργασμικού τύπου προς 20 ευρώ, την παρέχει σε ανθρώπους κάθε ηλικίας (16-65+) αρκεί το χρώμα του δέρματος να είναι το σωστό, δηλαδή λευκό, στις ηδονές δεν έχουν πρόσβαση Άραβες, Ασιάτες και Αφρικανοί, ξεδίνουν στο Μεταξουργείο με 10 ευρώ,
βρίσκομαι στην οδό Ευτυχίας, σύμφωνα τουλάχιστον με την μπλε μεταλλική πινακίδα κολλημένη στον πλαϊνό τοίχο μιας πολυκατοικίας, αναρωτιέμαι αν είναι ψευδεπίγραφη,
πρόσφατα, ομάδα ακτιβιστών προχώρησε σε μια «αθόρυβη, εν κρυπτώ έφοδο στα στενά του Κέντρου και στις συνειδήσεις μας», έφτιαξαν νέες ταμπέλες σε αυτοκόλλητα στήνοντας «εφήμερα φεμινιστικά μνημεία» και έτσι η Κυψέλη απέκτησε οδό Ανύπαντρων Μητέρων, οδό Μεταναστριών, οδό Εκτρώσεων, και οδό Αγέλαστων Σερβιτόρων, σχεδόν ταυτόχρονα, σε μία γκαλερί της περιοχής καλλιτέχνες «διερευνούσαν το θέμα της αποδόμησης των εθνικών συμβόλων από τα κάτω συνομιλώντας με την αποδόμηση του ιστορικού φαντασιακού από μια εφήμερη παρέμβαση τοιχοκόλλησης»,[1]
δεν βρίσκω πάντως αυτοκόλλητο στην Ευτυχίας, original η πινακίδα, παρότι βέβαια ιδέα απατηλή,
«η ευτυχία είναι μια κατάσταση φαντασιακή, τάξεως ψυχολογικής, η ευτυχία γίνεται ‘πραγματικότητα’ μόνο στην, παιδικώς πως, συντεταγμένη φαντασία του αφελούς και του τρομαγμένου, που δεν θα συνειδητοποιήσουν ποτέ πως η ύπαρξη και μόνο του θανάτου αναιρεί κάθε δυνατότητα ευτυχίας»[2],
ανοίγω το back pack, βγάζω τα σύνεργα του πλημμελήματος, οδός Ηδονής, ονοματίζω εκ νέου τον πεζόδρομο, διευρύνω το μέτωπο του αγώνα, ο αγώνας της αποδόμησης συνεχίζεται και πέρα από τα στενά όρια του έθνους κράτους, η Φυλής γίνεται πλέον οδός Σεξεργασίας, σε πείσμα των new puritans ανά τον πλανήτη·
πέφτει η νύχτα στην Αθήνα, συντριπτικής γυναικείας ομορφιάς, breathtaking αντρικά, genetically modified intersex κορμιά, θα προσφέρουν κάποτε στον ίδιο δρόμο απολαύσεις στους πιστούς τoυ Συντάγματος της Ηδονής, τους υπηκόους της Επικράτειας της σεξουαλικής λαχτάρας, ελάχιστο εγγυημένο ξόδεμα λαγνείας, you see,
για τους φανατικούς των μέτρων της κοινωνικής αποστασιοποίησης θα παρέχονται robots της Tesla® με programmed απαλότητα, δίχως τρυφεράδα, θα ξαλαφρώνουν γυναικεία και αντρικά μέλη του σώματος από τους χυμούς τους και τον άδοξα εγκλωβισμένο κάτω από το δέρμα, βασανιστικό -διότι πάντοτε καταναγκαστικός- πόθο.
[1] https://www.oneman.gr/onecity/urban/odos-anipantron-miteron-poios-allaxe-onoma-stis-pinakides-tis-kipselis/
[2]Κινηματογραφικά Θέματα 5, Βασίλης Ραφαηλίδης.
No comments:
Post a Comment