Sexάρχεια

 

Ok, cupid!

Σε dating site γνωριστήκαμε, the night of living dangerously, ανταλλάσσοντας μηνύματα το Σαββατόβραδο, στις δέκα μετά μεσημβρίας, με ένα άγνωστο πρόσωπο, στην κυριολεξία, στο profile της στο OkCupid δεν είχε ανεβάσει φωτογραφία, το δικό μου συνόδευαν τρεις, ολόσωμες ώστε να αποκλειόταν το ενδεχόμενο, η όποια ενδιαφερόμενη, να φαντασιώνονταν ψηλό σωματαρά με ενδιαφέροντες κοιλιακούς, πυκνά μαλλιά, κατάλευκα δόντια, blue navy σακάκι με γραβάτα, ή χωρίς,

στην κατηγορία Interests/Hobbies πάντως, ανέφερε το όνομα του Michael Haneke, πριν από εκείνο του David Lynch, αφότου γνωριστήκαμε, δεν άργησα να συνειδητοποιήσω πως έβλεπε μία (1) ταινία μηνιαίως, δεν γνώριζε τον Leos Carax, είχε κρύψει δύο χρόνια από την ηλικία της, αγαπούσε την μουσική (έπαιζε ηλεκτρικό μπάσο στα πρώτα νιάτα της), αλλά το heavy metal ειδικότερα, είδος μουσικής με το οποίο με συνέδεαν –εξ ολοκλήρου- έξι τραγούδια των Metallica, τρία των Iron Maiden, ένα των Megadeath,

δεν δίστασα να αποκριθώ θετικά, να απαντήσω, στο αρχικό μήνυμα («γεια»), τότε ακόμα, στους ιστότοπους γνωριμιών την πρώτη κίνηση την έκαναν οι άντρες σε ποσοστό 95%, η “nowhere,” ταιριαστό ψευδώνυμο με την darkίλα της, έμελλε να διαπιστώσω, ανήκε στην álite του 5%, επίσης στην μικρή αριθμητικά μεινότητα των ελλήνων ρωσικής καταγωγής (13.635 σε πληθυσμό 10.432.481), επιπρόσθετος λόγος, αρκούντως σοβαρός, ώστε να μην το πολυσκεφτώ, αν θα συνέχιζα να συζητώ μαζί της, ήδη από καιρό,

Τσέχες, Ρωσίδες, Πολωνές, Σέρβες και Ουκρανές, οι Σλάβες γενικότερα, είχαν υπερσκελίσει Σουηδέζες, Ολλανδές, Γερμανίδες, Δανές, και λοιπές βίκινγκ θεάρες και θεότητες, οι οποίες, σύμφωνα με τα συμπεράσματα των θερμόαιμων καυλιάρηδων sex positive αριστερόστροφων μποέμ διανοούμενων της εποχής, εξάχθηκαν έπειτα από τυχαίους δειγματοληπτικούς ελέγχους καλοκαίρι σε νησί με την βοήθεια αλκοόλ και νικοτίνης, θεωρήθηκε πως είχαν θυσιάσει το πάθος, την τρέλα του έρωτα, για λόγους πρακτικούς, άπτονταν της ψυχοσωματικής ευεξίας (Madame Figaro), της υλικής ευημερίας (Frankfurter Allgemeine Zeitung), της δημιουργικής ελευθερίας (New Yorker) του Εγώ, οι Σλάβες που είχα φιλοτεχνήσει στο φαντασιακό, το πλαίσιο αξιών, το εύρος αρχών και ιδεών, των κοινωνικών σημασιών που προέρχονται από την φαντασία, προσφέρει στον άνθρωπο την ικανότητα να δημιουργεί εκ του μηδενός, όμνυαν στην περιφρούρηση της ψυχικής ασφάλειας του Εαυτού, έναντι των επεκτατικών διαθέσεων και προθέσεων της παραδοσιακής οικογένειας, καθότι άλλωστε Δυτικότροπες, όρκο τον οποίο ενίοτε παραβίαζαν -κατά ιδίαν βούλησιν- στον βωμό του έρωτα... Σατανικό!

τρεις ώρες αργότερα, κύλησαν ευχάριστα, με γενικολογίες, πειράγματα, αστεία, κενολογίες, λίγες εκατέρωθεν χοντράδες ώστε να τεσταριστούν τα όρια του καθενός, ζήτησα photos, έστειλε μια selfie, φορούσε σκούρο γκρι βαμβακερό μπλουζάκι, είχα φθάσει αισίως στο τέταρτο Weiss μπυράκι (500ml), ξεκίνησα με Erdinger, ακολούθησε η Βεργίνα, συνήθως έφθανα στα δύο λίτρα του ποτού από λυκίσκο, μαγιά, νερό, βύνη κριθαριού και σιταριού, όσο καιρό θα επικοινωνούσαμε μέσω του dating site οι αντιστάσεις θα ήταν λιγοστές, το αλκοόλ πότιζε την οθόνη, η Μάρα παρέα με συνταγογραφούμενα αντικαταθλιπτικά.