β. βασανίζομαι

Ο ΧΑΜΕΝΟΣ ΤΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ΟΛΑ

 Ι

Ολοένα που βαθαίνει η κρίση, τα προβλήματα φουσκώνουν με ρυθμούς πληθωρισμού πολεμικής περιόδου. Μ’ αυτά και μ’ αυτά, η κούφια αισθητικοποίηση (με ζήλο, αυθάδεια, ματαιοδοξία αλλά δίχως την υπαγωγή της σε κάποιο νόμο του αισθητικού) του σύμπαντος των καταγεγραμμένων εμπειριών εκ μέρους του προοδευτικού κομματιού της κοινωνίας, δεν λέει να μας αφήσει χρόνους. 

Είναι κάτι απολύτως λογικό: δεν το ‘ξερες πως η σαπίλα και η παρακμή δε διαρκούν μια στιγμή μόνο; Αφετηρία της παρακμής είναι εύκολο να ορίσουμε, μια συμβολική ημερομηνία δύναται να εφευρεθεί ώστε να τοποθετηθεί ως ορόσημο. Αλλά η ατομική παρακμή του απατημένου και παρατημένου σύζυγου γίνεται ασήκωτο φορτίο, για εκείνον αλλά και για τους γύρω του, στο πέρασμα του χρόνου, μέρα με τη μέρα, στιγμή την στιγμή. Διαρκεί πολύ - πονάει πολύ. 

Πιαστήκαμε απροετοίμαστοι. Η ανετοιμότητα των ανθρώπων που βρίσκονται σε παραγωγική ηλικία και συμβολίζουν τη δυναμική της πόλης των Αθηνών, δυναμική με την έννοια των πιθανών κατευθύνσεων που θα μπορούσαν να χαραχτούν από τη δείνα καλλιτεχνική δραστηριότητα ή την τάδε συμμετοχική προσπάθεια με ευγενή σκοπό, με μέσα ακτιβιστικά ή και όχι, ανθρώπων με μακροσκελή βιογραφικά, σχετικά μορφωμένων, σχετικά λέω, εκλεπτυσμένων ή και όχι, ανήσυχων σίγουρα, ανοιχτόμυαλων στ’ αλήθεια ή και όχι, και πάει λέγοντας, η δυσκολία δηλαδή που αντιμετωπίζουμε ώστε να προσαρμοστούμε στις νέες συνθήκες, μπλοκάρει τις ζωές μας. Κινδυνεύουμε να μείνουμε χωρίς οξυγόνο .

Το πάρτυ τελείωσε· κι όταν λέμε ότι το πάρτυ τελείωσε δεν το εννοούμε γενικά και αόριστα, οι άνθρωποι πάντα θα ξεδίνουν και θα αναζητούν ένα λίγο πολύ ελεγχόμενο ξέσπασμα εντός του πλαισίου μιας προγραμματισμένης γιορτής φερ΄ειπείν. Το πάρτυ δεν γεννήθηκε στις πόλεις, το κουβαλά μαζί του η συλλογική εμπειρία στο πέρασμα του χρόνου που ξοδεύτηκε στους αγρούς, σε λιβάδια, σε μικρούς οικισμούς, σε κωμοπόλεις αλλά και σε βουνά απόμερα. 

Είμαστε σαφείς· το πάρτυ τελείωσε με τους όρους που θεωρούσαμε δεδομένους και αδιαπραγμάτευτους. Καμιά φορά βέβαια νοιώθει κανείς πως πολλοί απλά μετέφεραν το πάρτυ στον άυλο χώρο του διαδικτύου, άσε που εκεί μπορείς να είσαι και πιο δεινό «κιλεράκι».