Summer Pop

 

 

 Dreamers

Η νύχτα της Μεγάλης Τρίτης δεν ήταν μακρινή ανάμνηση, όταν ο Σάγκυ πρότεινε στην Λίνα το The Dreamers (2003) του Bernardo Bertolucci, μια ταινία που είχε μόλις κυκλοφορήσει σε dvd, το νοίκιασαν από το video club της γειτονιάς τους για μία ημέρα έναντι 2 ευρώ,

cinéphilία, αισθησιασμός, Μάης του ‘68, πόθος á Paris, για τον Matthew, την Isabelle, τον Théo,

είδαν την ταινία αγκαλιά στον τριθέσιο καναπέ από το IKEA χωρίς να πατήσουν το κουμπί του stop στο τηλεχειριστήριο, αν και είχαν ξεκινήσει να το κάνουν ξαπλωμένοι πλάι πλάι μισή ώρα πριν το τέλος της ταινίας όταν η Eva Green εμφανίστηκε γυμνόστηθη φορώντας μαύρα μακριά γάντια που έφθαναν μέχρι πάνω από τους αγκώνες, μέσα στο σκοτάδι του δωματίου, του πλάνου του σκηνοθέτη, ντύθηκε -δηλαδή γδύθηκε- «Venus de Milo» για τα μάτια του Michael Pitt,

ένοιωθε αμήχανα, μέχρι εκείνη την βραδιά, για μια νύχτα του Γενάρη, είχε επιλέξει ένα φιλμ της Lina Wertmüller (η πρώτη γυναίκα, υπέροχη Ιταλίδα, υποψήφια για Oscar σκηνοθεσίας το 1977), Η κυρία και ο ναύτης (1974) σε dvd συνόδευε το Βήμα της Κυριακής,

η Κυρία, Raffaella Pavone Lanzetti, μεγαλοαστή αλαζονική ποθητή ξανθιά, το άξεστο αγρίμι, ταλαίπωρος κομμουνιστής, ο Ναύτης, Jennarino, ναυαγούν σε ακατοίκητο νησί, με όλα τα ωραία, τα ειδυλλιακά, άμμο, αστακούς, φοίνικες, και καταγάλανα νερά, όπου,

κατά βάση, συνεχίζεται ο πόλεμος, ταξικός, η μάχη των φύλων, με αντεστραμμένους ρόλους, φορέας της (βίαιης) εξουσίας γίνεται ο τροφοσυλλέκτης-άντρας, έως ότου δηλαδή μεταξύ τους γεννηθεί ένας λυτρωτικός, εξαίσια κινηματογραφημένος, έρωτας,

η Λίνα ρώτησε αν ήθελε να πατήσει pause, να το κάνουν ξαπλωμένοι πλάι πλάι στον κυπαρισσί καναπέ, ξαναμμένος φουλ, πάντως αρνήθηκε, έπραττε το καθήκον του ως σινεφίλ, πίστευε πως θα αδικούσαν το έργο (που τον είχε συνεπάρει) αν το διέκοπταν στην μέση,

όταν έπεσαν οι τίτλοι τέλους μιας ταινίας που έζησαν αυτοί νορμάλ και εμείς ικανοποιημένοι, αφότου διασώθηκαν από το νησί, η Raffaella επέστρεψε στον σύζυγο της, η Λίνα στο υπνοδωμάτιο, της είχε φύγει η όρεξη για σεξ, ο Jennarino το πήρε κατάκαρδα, τον Σάγκυ τον πήρε ο ύπνος μόνο του στον καναπέ, είχε ακόμα όρεξη για σεξ, ορκίστηκε, με τον πρώτο γαλλικό της επόμενης ημέρας, να επανορθώσει,

φαινομενικά, όλα πήγαν κατ’ ευχήν με τους Ονειροπόλους, χρειάστηκε να ξημερώσει Μεγάλο Σάββατο ώστε να συνειδητοποιήσει πως εκείνη η όμορφη, έως και memorable, βραδιά, κατά την οποία, σύμφωνα με τους κανόνες της ορθόδοξης χριστιανικής εκκλησίας, δεν επιτρεπόταν, ή τουλάχιστον, δεν ενθαρρυνόταν, η συνουσία, τον είχε κληροδοτήσει με ένα παράξενο κουσούρι,

πράγματι, έφθανε να ακουστεί η λέξη «Γαλλία» ώστε μια out of the blue, άβολη, επίμονη, εν δυνάμει εξευτελιστική, στύση, να διεκδικήσει θαρρετά τον χώρο της (μέσα από το παντελόνι), πρώτη φορά νύχτα στο Pop (έβαλε μπροστά μπουφάν), και έπειτα, πρωινιάτικο σε αραλίκι σε καφέ με φίλους (τσάντα πάνω στα πόδια), στο αμφιθέατρο Σάκη Καράγιωργα στο Πάντειο (αποχώρησε τρέχοντας από το μάθημα Κοινωνιολογία της Θρησκείας: Κράτος και Εκκλησία στην Σύγχρονη Ελληνική Κοινωνία, δοθείσης δικαιολογίας, επέστρεψε τον επόμενο μήνα), μέρα μεσημέρι στο Μετρό (πλαστική σακούλα από το δισκάδικο Metropolis), αργά το απόγευμα σε σινεμά του κέντρου της πόλης (είχε σκοτάδι), στο σαλόνι των γονιών του μπροστά στην τηλεόραση (κανόνισε να πάει στης Λίνας), τέλος, αναγκάστηκε, εκ των πραγμάτων, να χάσει το live των Nouvelle Vague,

βρήκε γιατρειά στα τέλη του Νοέμβρη όταν σε ένα μπαρ ακούστηκε το Tour de France από τους Kraftwerk, το μουσικό γκρουπ κατατάσσεται ανάμεσα στους κορυφαίους της electronic pop, βρέθηκαν εκτός της λίστας "1000 Sexiest Music Artists of All Time·"

φάνταζε ο χειμώνας, ακόμα μακριά, μέσα του Αυγούστου, στο νησί της Ρόδου, μεσημέρι προς απόγευμα, στην ψαροταβέρνα του κύριου Ευθύμη, όταν κάτω από το τραπέζι, μέσα από ένα κόκκινο μαγιό, ένδυμα που ομολογουμένως προέβαλλε λιγότερη αντίσταση σε σύγκριση με ένα Diesel τζην παντελόνι, εμφανίστηκε με θράσος, βασανιστική, η επιθυμία του Σάγκυ, «δεν θέλει και πολύ»

αγχώθηκε, τι θα συνέβαινε αν του ζητούσε αναπτήρα ο Καρακάξης και μάλιστα επέμενε, ήταν στον χαρακτήρα του, η Μαριάνθη είχε ευθυμήσει από το κρασί, διόλου απίθανο να ήθελε τσιν τσιν με όσους βρίσκονταν τριγύρω της, ίσως να έπεφτε από την τσάντα της Δανάης το La Roche Posay, αντηλιακό λάδι προσώπου και σώματος, θα γλυστρούσε στο έδαφος προς την πλευρά του, θα ήταν υποχρεωμένος από ευγένεια να σηκωθεί, να το μαζέψει, να της το επιστρέψει,

θα γινόταν, βέβαια, εκείνος και η ντροπιαστική του σηκωμάρα, μια ιστορία που όλοι θα αφηγούνταν στις επόμενες (τις παρεπόμενες) διακοπές, και νύχτες Χριστουγέννων στον πεζόδρομο του Pop,

στην καρέκλα, στα αριστερά, δεν καθόταν ευτυχώς κανείς, είχε την θάλασσα στα δεξιά, όταν το άγχος υποχώρησε, σήμανε η ώρα του πανικού,

στην ίδια πλευρά του τραπεζιού, δίπλα από τον Καρακάξη, στην άλλη άκρη, καθόταν η Μαρού, ή Ραλλού, την είδε να σηκώνεται από την θέση της, με την άκρη του ματιού, κατευθυνόταν προς το μέρος του, μαύρο μπικίνι κάτω από μαύρο παρεό («θα της πήγαινε το σκούρο μωβ»), τράβηξε την καρέκλα, απότομα και προς τα μέσα, η κοιλιά του έβρισκε πια στην άκρη του ξύλου όταν κοντοστάθηκε από πίσω του, δίπλα από το πέτρινο τοιχάκι της περίφραξης της αυλής, κάπνισε ένα από τα Καρέλια της, αγνάντευε την θάλασσα, ήρεμη, σιωπηλή, γοητευτική,

ο Σάγκυ μπουκώθηκε, πνίγηκε, έβηξε λερώθηκε λιγάκι, ντράπηκε πολύ, για το σμίξιμο των φρυδιών, το παραξενεμένο βλέμμα, το σοβαρό ύφος, της Δανάης,

κάποτε, η θερμοκρασία του σώματος του επανήλθε σε κανονικά για κοινωνική συναναστροφή επίπεδα, η Μαρού, ή Ραλλού, είχε επιστρέψει στην θέση της, η Δανάη κουβέντιαζε χαμηλόφωνα με την Τζο, κανόνιζαν για ψώνια (ρούχα) όταν θα επέστρεφαν Αθήνα, ο Κέιβ έβαλε να πιει και άλλο κρασί, η Μαριάνθη συζητούσε μεγαλόφωνα με τον Αριστομένη για μια παράσταση που είχαν παρακολουθήσει τον Ιούνη στην Επίδαυρο, διαφωνούσε έντονα μαζί του, για την χαρά, και την απόλαυση ενός πολιτισμένου ντιμπέιτ, ο Μπακού έβγαλε από την τσάντα του μια Canon των επτακοσίων ευρώ, πριν ξεκινήσει ιδιαίτερα μαθήματα τρομπέτας είχε ασχοληθεί με την φωτογραφία λιγουλάκι, εστίασε στο Λινάκι, περιχαρής, με το δεξί της χέρι, έφερε δίπλα από το πρόσωπο της, ένα καλαμαράκι... κλικ!