30.7.24

Summer Pop

 

 Possibles

Λιάζονταν στην παραλία, νωρίς το απόγευμα, το προηγούμενο βράδυ, χορτάτοι από την ψαροταβέρνα, η παρέα το πέρασε στο σπίτι, όπου, ήπιαν λίγο ακόμα αλκοόλ, κουβέντιασαν όσο μπορούσαν περισσότερο, έπεσαν για ύπνο σχετικά νωρίς,

η Λίνα αγκάλιαζε τα γόνατα της πάνω σε μία ψάθα, την είχε αγοράσει στην Ερμού, ο Σάγκυ καθόταν οκλαδόν, σε μια πετσέτα χρώματος σομόν, συνόδευε το Marie Claire του τεύχους του Ιουνίου, την είχε βουτήξει μέσα από την τσάντα θαλάσσης της μητέρας του,

«αυτή τι είναι;» τον ρώτησε,

«άκυρη… είναι προφανές, φοράει λεοπάρ μαγιό»,

«δεν την λες και άσχημη πάντως ε; 35άρα ξανθιά με ωραίο σώμα, μεγάλο στήθος, είναι και 1,80 και βάλε ύψος ξέρω γω...»,

«cool και λεοπάρ δεν πάνε μαζί, εκτός πια αν μιλάμε για punk τραγουδίστρια στην Νέα Υόρκη το 1980, αυτή θα μπορούσε κάλλιστα να βλέπει reality shows»,

«επειδή δεν θα σου καθόταν δεν σημαίνει ότι είναι άκυρη σώνει και καλά»,

«δεν πηγαίνω με ψηλότερες, πόσο μάλλον με άκυρες ψηλότερες»,

«καλά καλά... δεν θα γύριζαν να σε κοιτάξουν οι ψηλότερες ούτως ή άλλως... αυτός εκεί τι σου λέει;»

«Βόρειος τουρίστας εξηντάρης ασπρουλιάρης με δύο μπάλες ποδοσφαίρου σφηνωμένες μέσα στην κοιλιά, ο ορισμός του άκυρου»,

«οκ, δεν θα διαφωνήσω, ο ψηλός στο βάθος με το σκούρο γκρι μαγιό βερμούδα που βλέπουμε την πλάτη του, πώς τον κόβεις;

«κλασική περίπτωση άκυρου, μόλις έθαψε το τσιγάρο του στην άμμο»,

«τον Κέιβ σου έδειξα, δεν ξέρω αν το κατάλαβες...»

«ναι ε;... δεν τον γνώρισα από μακριά»,

«εντάξει εντάξει, για πες μου τώρα, γίνεται να αλλάξει κάποιος κατηγορία

«σε κάποιες περιπτώσεις, ναι»,

«όπως

«εεεε.. ο Λουίς Φίγκο ήταν θεός για τους οπαδούς της Μπαρτσελόνα και έγινε για πάντα άκυρος όταν πήρε μεταγραφή για την Ρεάλ»,

«μμμ... οκ, και εγώ τι είμαι; αν ήμουν άκυρη λογικά δεν θα τα είχες φτιάξει μαζί μου»,

«είσαι cool, όπως όλοι μας, και οι δέκα δηλαδή, είμαστε cool, ευτυχώς να λέμε που δεν μας κουβαλήθηκε κάποιος άκυρος» απάντησε διεκπεραιωτικά ο Σάγκυ,

«οοοκκκέει... και δεν μου λες, καμιά θεά ξέρεις; για θεό δεν ρωτάω γιατί μάλλον δεν θα χεις κανέναν τόσο ψηλά»,

«ο Morrissey, η PJ Harvey, ο Jim Jarmusch, o Woody Allen είναι θεοί... ααα ναι, και η Nicole Kidman στο Eyes Wide Shut,[1] ο ορισμός της θεάς...»,

«ο Γούντυ Άλλεν είναι πέφτουλας και ο Μορισέι μεγάλη ψωνάρα, όσο για την Νικόλ, κρυόκωλη Αυστραλέζα, σόρυ κιόλας αν στο χαλάω... ανάμεσα μας δηλαδή δεν βρίσκεις θεούς ή... θεές ας πούμε;»

«όχι δεν βρίσκω»,

«τότε λοιπόν θα σε χωρίσω να βρω κάποιον που δεν θα τσιγκουνεύεται να μου προσφέρει την θέση της θεάς στην ζωή του», η Λίνα σηκώθηκε, περπάτησε στην άμμο αναπηδώντας ελαφρά, μπήκε στην θάλασσα,

«ότι θες κάνεις...» μονολόγησε ο Σάγκυ αφότου την είδε να βουτάει στο νερό, άφησε το σώμα του να πέσει προς τα πίσω, ξάπλωσε ανάσκελα πάνω στην πετσέτα, είχε παίξει, απρόθυμα εκείνη την φορά, το αγαπημένο του παιχνίδι, όπως το ξεπατίκωσε από την ταινία The Pregnant Widow, βασισμένη σε ένα μυθιστόρημα του Άγγλου συγγραφέα Martin Ames:

-       

 “… Dud, Possible, Vision.

How many hours, how many very happy hours Keith Nearing, had spent, with his mother Tina, playing Dud, Possible, Vision, in the coffee bar.

-        What about those two over there by the jukebox, Mum?

-        The boy or the girl? … Mm. Both of them are Low Possibles.

-        And they graded not just strangers and passers-by but everybody they knew. One afternoon, as Tina ironed, it was asserted by him, and confirmed by her, that Violet was a Vision—fit to take her place alongside Nicholas. And Keith, who was eleven, said,

-        Mum? Am I a Dud?

-        No, dear. Her head went back an inch. No my love. You’ve got a face face, that’s what you’ve got. It’s full of character. You’re a Possible. A High Possible.”

 

 

 

 

 

 

 



[1]Το ερωτικό θρίλερ του Stanley Kubrick κυκλοφόρησε στις 16 Ιουλίου του 1999, πρόκειται για την τελευταία ταινία του σκηνοθέτη ο οποίος απεβίωσε από ανακοπή καρδιάς έξι μέρες μετά το final cut.

No comments:

Post a Comment