21.8.24

Summer Pop

 

 GILLETTE

Αδυσώπητος ο ήλιος το καταμεσήμερο, μισή ώρα απ’ όταν πάρκαρε η Δανάη, έπειτα περπάτησαν οι τρεις τους κατά μήκος της ακτής, δέκα λεπτά από την στιγμή που ο Σάγκυ βρέθηκε μόνος του σε ύπτια θέση στην άμμο, παράγωγο της εξοικείωσης της Τζο με τα αρχαία μυστικά μιας Κινέζικης πολεμικής τέχνης, της δικής του γλωσσοδιάρροιας,

η Τζο κολυμπούσε στα ανοιχτά, ο Σάγκυ -οκλαδόν πάνω στην πετσέτα- είχε την θάλασσα μπροστά, όσο για την στεριά, δεν είχε προστεθεί παραθεριστής στα αριστερά, δεξιά καθόταν η Δανάη, η οποία,

έφερνε βόλτες ένα ξυραφάκι στο προτεταμένο δεξί της πόδι, πάνω από τον αστράγαλο, κάτω από τον έσω μηνίσκο, συντονίστηκε το βλέμμα του, δεν κατάλαβε γιατί, πάντως αφέθηκε να το ακολουθεί, το Gillette, να επεμβαίνει, πότε απαλά, πότε πιο επίμονα, πάνω στο λευκό της δέρμα, γεμάτο κοκκινίλες εποχής, την παρατηρούσε που υπομονετικά απομάκρυνε τριχούλες, τις λιγοστές που ξεπρόβαλλαν στο σώμα της, ανεπαίσθητα διακρίνονταν, η Δανάη έδειχνε απορροφημένη, σαν να ‘χε ξεχάσει εντελώς την παρουσία του, μισό λεπτό, ή πέντε ολόκληρα, δεν ήταν σίγουρος πόση ώρα περιποιήθηκε το σώμα της, ούτε αργότερα το βράδυ εκείνης της ημέρας, πόσο μάλλον έπειτα από αρκετά χρόνια, επίσης Αύγουστο στην Ρόδο, όταν θα ανακαλούσε στην μνήμη το Gillette που πηγαινοερχόταν –ανέμελα, σύμφωνα με το κλίμα της εποχής- στα κάτω άκρα της Δανάης, θα ήταν όμως βέβαιος, τον Αύγουστο του 2004, όπως και αργότερα, πως ένοιωσε, ένα πελώριο κύμα ανοίκειας οικειότητας τον κατέκλυσε, μια μεθυστική ευφορία διαπέρασε το σώμα του, προφανώς απρόσμενη, δεν αντιστοιχούσε άλλωστε, το ξυραφάκι στα χέρια της Δανάης, σε οτιδήποτε περισσότερο από μια πράξη ρουτίνας, συνηθέστερα πραγματοποιείται στο υπνοδωμάτιο δίπλα από μια λάμπα, τελέστηκε ωστόσο κάτω από τον αλιγενή αιγαιοπελαγίτη ήλιο της Ρόδου, το νησί του Αιγαίου με την μεγαλύτερη ηλιοφάνεια, ο μόνος ελληνικός τόπος όπου ο ήλιος λατρεύτηκε ως θεός,[1] ο Άλιος, κατόπιν συμφωνίας με τον Δία, όταν η Ρόδος αναδύθηκε από την θάλασσα, την ερωτεύθηκε, επτά γιους έκανε μαζί της ο θεός Ήλιος ο οποίος ανάγκασε τον Σάγκυ να κλείσει τα μάτια, να ξαπλώσει, να φέρει τα χέρια πίσω από το κεφάλι, το μόνο που ακουγόταν ήταν ο ήχος ενός απαλού κύματος, σαν εκείνο που έσκαγε στα πόδια της Δανάης, τρία χρόνια προηγουμένως...

 

...η Δανάη έβγαινε από την θάλασσα, ο Σάγκυ μάζευε τα κομμάτια μιας υπέροχης μακράς νύχτας, είχε ξεκινήσει το απόγευμα στις έξι όταν πήραν το λεωφορείο για το Σούνιο, στα νότια της Αττικής, λίγα χιλιόμετρα πριν από το ναό του Ποσειδώνα, είχαν στηθεί τέσσερις σκηνές στα πλαίσια ενός μεγάλου μονοήμερου dance festival,  

στις 19:30 έκαναν βουτιές στην θάλασσα,

στις 21:30, τα έπιναν στην παραλία,

στις 00:30, προσπέρασαν την πρώτη, από τις τέσσερις συνολικά, σκηνές όπου χιλιάδες κορμιά παρέδιδαν το σώμα τους τους στα επιδέξια χέρια των djs, όποιος γούσταρε, το «είναι» του επίσης, στις χημείες, στο main stage κυριαρχούσαν οι trendy, έπαιζε house, το συγκεκριμένο μουσικό είδος, με το πολυπληθέστερο κοινό, είχε τότε ακόμη, για λίγο ακόμη, αύρα παραλιακής, νεοπλουτίστικο αέρα νοτίων προαστίων, στην δεύτερη σκηνή (psychedelic-trance) είχαν μαζευτεί οι κάγκουρες, ακολουθούσε η techno, για τους ενημερωμένους φαν της χορευτικής μουσικής, προτίμησαν την drumnbass στο τέταρτο, και τελευταίο, stage, συγκέντρωσε τους λιγότερους φεστιβαλιστές (εκατό-εκατό πενήντα) (100-150),

στις 04:30, επέστρεψαν στην παραλία, αν είχαν παίξει ντραγκς θα είχαν γυρίσει -και οι εννιά- κατά τις επτά, ή στις εννιά,

στις 05:30 δύο νεαρά παιδιά, γνωρίστηκαν εκείνη την βραδιά, έκαναν σεξ σε slow motion, πενήντα μέτρα μακριά, τους είχαν «σκάσει οι αγάπες» από τα κουμπιά,

στις 06:30, έπειτα από μια τελευταία βόλτα στο χώρο του φεστιβάλ, περπάτησαν ένα χιλιόμετρο μέχρι τον φούρνο,

το ξημέρωμα τους βρήκε να αράζουν στην ακτή, περίμεναν το πρώτο δρομολόγιο (07:30) του ΚΤΕΛ για την Αθήνα, από το βάθος ακούγονταν ακόμα τα μπιμπλίκια όταν το βλέμμα του συνάντησε τυχαία την Δανάη, έβγαινε από την θάλασσα, αργά αργά, πλατσούριζε νωχελικά έξω στα ρηχά, είχε μακριά καστανόξανθα μαλλιά, φορούσε μπλε μπικίνι με λευκές βούλες, δεν έμοιαζε Ελληνίδα, ιδιαίτερα λευκή για την εποχή, την πέρασε για ξένη, τουρίστρια στο δρόμο για Κυκλάδες, ή την Κρήτη, που μάλλον κατά τύχη βρέθηκε εκεί, αποδείχθηκε γνωστή γνωστής, τα είχαν σπάσει πριν στο φεστιβάλ στο stage με την techno, έφυγαν με αυτοκίνητο...

 

...ο Σάγκυ έκανε βουτιά για να συνέλθει, η Τζο ηλιοθεραπεία ανάσκελα, η Δανάη μπήκε να κολυμπήσει, ο Σάγκυ βγήκε να στεγνώσει, η Δανάη αφέθηκε στον ήλιο μπρούμυτα, η Τζο σηκώθηκε, έβαλε τα χέρια στην μέση, επιθεωρούσε το νερό, το ανδρόγυνο -χωρίς καμπύλες- σώμα της, η γυμνασμένη πλάτη, τα γερά, αν και αδύνατα, πόδια, ο μικρός επίπεδος πισινός (το τσαλακωμένο μπικίνι αποκάλυπτε τώρα περίπου τον μισό), το μπρονζέ μαύρισμα, οι ξανθωπές φυσικές ανταύγειες των μαλλιών της, έμοιαζαν όλα επιθυμητά στον Σάγκυ, αναρωτήθηκε αν η Τζο που στεκόταν στην ακρογιαλιά ήταν παραίσθηση, ενώ η πραγματική συνέχιζε να λιάζεται στην ψάθα της, η Τζο βούτηξε, ο Σάγκυ ευθυγράμμισε ξανά το κεφάλι με το σώμα, ο νους εξακολουθούσε να λοξοδρομεί, «πόσο να δείχνει το θερμόμετρο;» ο ήλιος επέμενε θριαμβευτικός, προσπάθησε να βολευτεί, σκούντηξε ανεπαίσθητα το πλευρό της Δανάης, γευόταν πλέον τον ήλιο ανάσκελα, και τόπλες, όπως θα διαπίστωνε όταν έπιασε από τον καρπό το δεξί του χέρι, το απέθεσε στο αριστερό της στήθος («μεγαλούτσικο!»), όπου, παρέμεινε ακίνητο για δεκαπέντε δευτερόλεπτα, του φάνηκαν λεπτά, πήρε ξανά το χέρι του, το άφησε να πέσει δίπλα της στην άμμο, ο καρδιακός ρυθμός του Σάγκυ επανήλθε στους εξήντα παλμούς ανά λεπτό, η Δανάη είχε ήδη βουτήξει, δεν επιχείρησε να την κοιτάξει, άκουσε το πλατς,

τα κορίτσια βγήκαν από την θάλασσα λίγο αργότερα, συζητούσαν ζωηρά,

«ααάντε... δεν θα ξαναμπείς;»

ο Σάγκυ μπήκε στο νερό, κολύμπησε στα βαθιά, κουράστηκε, βγήκε στην στεριά, οι τρεις τους κουτσομπόλεψαν, τα κορίτσια έβγαλαν και έφαγαν ροδάκινα, του πρόσφεραν σταφύλι, ισοφάρισε με μπισκότα ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ (Digestive ολικής άλεσης), στέγνωσαν, ντύθηκαν, περπάτησαν μέχρι το αυτοκίνητο, η Δανάη άνοιξε το ραδιόφωνο, έπαιζε το Ocean of Aegean Blue, το κλαμπ χιτάκι του καλοκαιριού,

«τι είδος ηλεκτρονικής είναι αυτό;» ρώτησε ο συνοδηγός,

«tzatziki house», απάντησε η Δανάη, άλλαξε σταθμό, ο Rodos FM μετέδιδε την είδηση πως η Σοφία Μπεκατώρου και η Αιμιλία Τσουλφά κατέκτησαν το χρυσό μετάλλιο στο αγώνισμα της ιστιοπλοΐας,

«μπράβο!» φώναξε η Τζο, έφερε το πρόσωπο της ανάμεσα από τις δυο μπροστινές θέσεις,

μισή ώρα αργότερα, έφθασαν σπίτι, έκαναν τον γύρο, μπήκαν από την κουζίνα, άνοιξαν την πόρτα κουβεντιάζοντας, χειρονομώντας, χαιρετώντας όσους κάθονταν στο τραπέζι,

τον Αριστομένη, έδειχνε σοβαρός, ανταπέδωσε με ένα νεύμα, καθόταν δίπλα από την Λίνα, που έστριψε το κεφάλι της, με κόκκινα τα μάγουλα, χωρίς να σηκωθεί, σήκωσε το χέρι της, και χαιρέτησε.

 

 

 

 

 

 

No comments:

Post a Comment