ALL HER LITTLE WORDS
Μέσα στο ταξί προς Αμπελοκήπους, στο πρόσωπο του Σάγκυ είχε χαραχτεί ένα χαμόγελο, χαζοχαρούμενο, δεν έλεγε να φύγει, ήδη νοσταλγούσε, δεν κρατιόταν βασικά, για την επόμενη φορά, κοίταξε προς το κορίτσι του, (ανα)ζητώντας μια επιβεβαίωση, την επικύρωση του Saturday Night cool,
η Λίνα καθόταν στα αριστερά, πίσω από έναν αμίλητο οδηγό, το κεφάλι της αναπαύονταν στο δερμάτινο κάθισμα του Škoda Octavia, είχε μισόκλειστα μάτια, δεν έδειχνε ωστόσο να κοιμόταν, σκεπτόταν, λίγα λεπτά μετά τις αγκαλιές, τις καληνύχτες, τα φιλιά των φίλων και γνωστών, 1,7 χιλιόμετρα από την πιάτσα ταξί στο Σύνταγμα, στην στροφή του Hilton, το πρόσωπο της είχε αλλάξει έκφραση, σαν να ‘χαν απότομα σβηστεί από την επιφάνεια του τα γέλια και τα αστεία της βραδιάς, έμοιαζε να ‘χαν αντικατασταθεί από τα αδιόρατα ίχνη μιας κοινωνικής υποχρέωσης, έτσι του φάνηκε τουλάχιστον,
«στράβωσες με κάτι;»
«δεν είναι πως δεν πέρασα καλά, απλά είμαι πολύ κουρασμένη τώρα... άλλο που εσύ δεν χορταίνεις ποτέ και θέλεις περισσότερο...»
"you
are a sweetheart social butterfly
and when you smile you look so beautiful
you said you were in love for good with me
both of us now know that that's impossible
not for all the coffee beans of Ethiopia
not
if I could dance like her
not for all the cool Britannia
not if I could sing for you
the sweetest song you ever heard
it doesn't matter what I'll do
not for all my little words"
την πίστεψε, πως είχε περάσει όμορφα στο Pop, προηγουμένως στο ουζερί, δεν καθησυχάστηκε εν τέλει, θα ρίζωνε μέσα του η αίσθηση πως έμοιαζε να είχαν καταλήξει στο ίδιο ταξί προερχόμενοι από διαφορετική βραδιά, είναι αλήθεια πως -σε αντίθεση με το κορίτσι του- εκείνος θα ήθελε να συνεχίσουν, να πιουν, να ξενυχτήσουν, οι τελετουργίες επικύρωσης της λαχτάρας της νιότης δεν θα έπρεπε να εμπεριέχουν οτιδήποτε άλλο ξέχωρα από αδιαμεσολάβητη επιθυμία, ξεγνοιασιά, αυτάρεσκες υπερβολές, καφρίλες, ανώδυνες εξαλλοσύνες, μάλλον ποτέ, καμία βραδιά, οτιδήποτε από όλα αυτά, τραγούδια, τσιγάρα, και ποτά, δεν ήταν αρκετά, όπως δεν ήταν ψέμα πως όταν η Λίνα του είπε πως «ήθελε κάτι περισσότερο» του έριχνε μπηχτή, πως δεν του έφτανε η σχέση τους, έτσι το εννοούσε,
«αν γίνεται να μην καρφώνεσαι μπέμπι» του φώναξε μέσα στο αυτί, να ακουστεί η φωνή της πάνω από την μουσική, επιστρέφοντας από την τουαλέτα λίγες ώρες νωρίτερα, από τα ηχεία του Pop ακουγόταν το Souvlaki Space Station των Slowdive, μιας μπάντας του shoegaze, όπως ειρωνικά απέδωσε ένας μουσικογραφιάς την τάση των μελών των συγκροτημάτων του είδους (My Bloody Valentine, Ride, Lush) να κοιτάζουν χαμηλά, στα πετάλια τους, όταν βρίσκονταν πάνω στην σκηνή,
- "shoegaze (dream pop) is a subgenre of indie and alternative rock characterized by its ethereal mixture of obscured vocals, guitar distortion and effects, feedback and overwhelming volume, groups usually stood motionless during live performances in a detached, non-confrontational state"[1]
ήταν, ομολογουμένως, πέρα από τις δυνάμεις του πιωμένου φίλου της να ατενίσει (gaze) τα all star του (shoe) από την στιγμή που το βλέμμα του συνάντησε μια τζην σαλοπέτα μεν, αλλά χωρίς σουτιέν, ή κοντομάνικο μπλουζάκι, παρότι δεν εκφράστηκε λεκτικά, ούτε κινησιολογικά, ήταν γερό το καρδιοχτύπι του για την γυναίκα με το πλατινέ κοντό μαλλί και τα λεπτεπίλεπτα χαρακτηριστικά στο άβαφο πρόσωπο της, χόρευε όμορφα η Μερόπη, σύχναζε στα hip spots της πόλης για τους συνομήλικους της (30+) στον Ψυρρή, το Soul (freestyle, electronica, house, nu rave, +Ασιατική κουζίνα), και το Guru Bar (jazz, reggae, soul, r’n’b, +Ταϊλανδέζικη)...
... πλήρωσαν τον ταξιτζή πεντέμιση ευρώ, ανέβηκαν με το ασανσέρ στον τρίτο όροφο της πολυκατοικίας, στο διαμέρισμα των 66 τετραγωνικών που νοίκιαζε η Λίνα,
έφαγαν λαίμαργα τις προμήθειες από τα McDonalds, δεν μίλησαν πολύ, σχεδόν καθόλου, ξάπλωσαν στο κρεβάτι, η Λίνα κοιμήθηκε αμέσως, ο Σάγκυ δυσκολεύθηκε να αφεθεί, επέμενε να σκέφτεται,
πράγματι, δίκιο είχε η Λίνα μέσα στο ταξί, όντως, έμοιαζε να μην είχαν επιστρέψει από την ίδια νύχτα, αρχικά τσαντίστηκε, έπειτα στεναχωρήθηκε, στο τέλος ένοιωσε μπερδεμένος, όπως και η Λίνα, προδομένη,
ένα μεσημέρι Κυριακής του Μαΐου, απαλλαγμένο από χανγκόβερ, φορτωμένο άγχος για το μέλλον, όταν γύρω από το τραπέζι με τα φαγητά, σπιτικά μπέργκερ, τηγανητές πατάτες και αυγά, ντομάτα και φέτα με λαδορίγανη, κέτσαπ, μαγιονέζα, Coca Cola, και καφέ φίλτρου, ο φίλος της ανακοίνωσε την πρόθεση του, μια σκέψη περισσότερο, παρά τετελεσμένο, να κάνει μεταπτυχιακό στο εξωτερικό,
«και τι θα γίνει με εμάς;»
«τι εννοείς;»
«δεν γίνεται σχέση από απόσταση, αν πας έξω για σπουδές αυτό σημαίνει ότι θα χωρίσουμε...»
«...»,
η συζήτηση διακόπηκε, επικράτησε άβολη σιωπή, έφαγε πίκρα επικών διαστάσεων ο Σάγκυ, λίγα μόλις εικοσιτετράωρα μάλιστα από το βράδυ που η φιλενάδα του κατά την διάρκεια των προκαταρκτικών (των ερωτοτροπιών) αποκάλεσε (πρώτη φορά) «παπάκι» το αιδοίο (της), τον ίδιο μήνα, είχε ξεκινήσει σινεμαραθώνιο με Γαλλικά film noir (Alain Delon), εναλλάξ με Αμερικάνικα western (Clint Eastwood),
αναρωτήθηκε, σιωπηλά, αν οι μέρες της αταραξίας τους ήταν μετρημένες,
η Λίνα ήταν ιδανική για σχέση σοβαρή, σαν την δική τους δηλαδή, μετρούσε ήδη δύο, και κάτι, χρόνια, δεν την ενδιέφεραν, δεν ήταν φτιαγμένη για επιπολαιότητες τύπου summer love, πόσο μάλλον one night stands, πρωτίστως λόγω χαρακτήρα, αλλά και ανατροφής, είχε μεγαλώσει σε μια τυπική οικογένεια Ελλήνων μεταναστών στην Αυστραλία, συντηρητική στα ήθη, σύγχρονη στον τρόπο ζωής, οι γονείς της στην Μελβούρνη είχαν μανάβικο, όταν επέστρεψαν στην Ελλάδα άνοιξαν μαγαζί με Βιολογικά και Παραδοσιακά προϊόντα,
Greek Australian με μπόλικη χοληστερίνη στην διατροφή της, ανάλογη ποσοτικά με την εμπορική pop rock των ‘80s της παιδικής της ηλικίας στην ψυχοσύνθεση της (Girls Just Want to Have Fun με την Cyndi Lauper, Livin' on a Prayer για τον Bon Jovi), την αγαπημένη δεκαετία της Λίνας αναφορικά με ταινίες και μουσική, όσο για στυλ, συμβάδιζε με την τρέχουσα μόδα της φάσης, εκείνη την περίοδο τα ‘60s,
όμορφη, γλυκιά, επικοινωνιακή, την συμπαθούσαν όλοι, οι Popάδες, οι συμμαθήτριες από το Λύκειο στην Πάτρα, τα indie kids, οι γείτονες στην Αυστραλία, οι συμφοιτήτριες της, ο διαχειριστής της πολυκατοικίας, οι πωλήτριες στα Berska, οι συγγενείς του,
«μια χαρά κορίτσι είναι η Λίνα για σχέση», εξομολογούνταν
σε φίλους του ο Σάγκυ, νύχτες ουζοκατάνυξης, δεν εκμυστηρευόταν πως... οκ, τα
είχαν φτιάξει,
- θυμόταν πότε, θυμόταν πως! δεν θυμόταν γιατί ακριβώς.
No comments:
Post a Comment