Chicks on Speed

14/04/2005
To 2002 όταν είχαν έρθει οι Chicks on Speed είχαν παίξει πάλι στο Bios το οποίο τότε δεν ήταν μαγαζί αλλά φεστιβάλ, εγώ όμως είχα χάσει το λάιβ τους σε μια βραδιά που μου πήρε μια ολόκληρη εβδομάδα να ξεχάσω – μέχρι το επόμενο Σαββατοκύριακο δηλαδή. Εκείνο το βράδυ, όλα έδειχναν πως το κλασικό κόλπο των τζαμπατζήδων - «μέσα ήμουν» - επιδεικνύοντας ταυτόχρονα ένα δανεικό εισιτήριο – βραχιολάκι κτλ. λειτουργούσε άψογα καθώς είχε ήδη σπρώξει στα ενδότερα περίπου 4-5 φίλους. ‘Ημουν ο τελευταίος της παρέας, το είχα για σίγουρο – η κοπέλα που δούλευε στο ιβέντ έκανε τα στραβά μάτια τόση ώρα ή δεν το είχε πιάσει το κόλπο, δε με πολυένοιαζε, σε λίγα θα λεπτά θα έπινα μπύρες με παρέα τις στριγγλιές των Chicks on Speed. Έπεσα όμως πάνω σε τοίχο – η κοπέλα είτε ξύπνησε από το λήθαργο της είτε εξέπνευσε η καλοσύνη της. Το αποτέλεσμα πάντως ήταν το ίδιο. Πρέπει να έφαγα τουλάχιστον ένα δίωρο βροχής εκείνο το βράδυ, το δεύτερο μισό μάλιστα ολομόναχος ελπίζοντας στο θαύμα ακούγοντας από μακριά ήχους πειραματικούς να φτάνουν στ’ αυτιά μου σε ένα ιβέντ που ήταν μάλλον το πιο προχώ εκείνης της χρονιάς.

Τρία χρόνια αργότερα κατάφερα επιτέλους να δω λάιβ τα κορίτσια σε έναν άβολα κατάμεστο χώρο σε ένα ιβέντ που ήταν μέρος του Berlin in Athens, τίτλος ο οποίος εκείνη την εποχή φυσικά δεν προκαλούσε κακούς συνειρμούς καθότι υποδείκνυε ένα κάπως ασαφές, αλλά πολλά υποσχόμενο, urban φουτουριστικό μέλλον.