Iron Maiden

01/10/1999
Ξαπλωμένοι στο χορτάρι περιμέναμε την ώρα να περάσει, σ’ αυτές τις ηλικίες άλλωστε πηγαίνεις στα λάιβ περίπου 3-4 ώρες νωρίτερα από την καθυστερημένη ούτως ή άλλως - και εννοείται πως το ξέρεις – έναρξη. Θυμάμαι πως είχα βομβαρδίσει τον εαυτό μου με τα χιτάκια των Iron Maiden ολόκληρο τον Σεπτέμβρη μπας και μπω στο κλίμα – ας πούμε ότι μπήκα στη φάση τόσο ώστε να μην πλήξω στο λάιβ τους. Δεν έπληξα αλλά ούτε και επιχείρησα να εισέλθω στα ενδότερα αργότερα. Όσο για την επιστροφή από το μακρινό και παντελώς άγνωστο σε εμένα Περιστέρι, ας είναι καλά η μαμά του Δημοσθένη η οποία άργησε βέβαια καμιά ωρίτσα, φόρτωσε όμως σε ένα μικρό κόκκινο σαραβαλάκι όσους πιτσιρικάδες μπορούσε.